เนินลมฝน น้ำตกหนานระฟ้า เขาหลวง จ.นครศรีธรรมราช 4 วัน 3 คืน

[designbydx]

เนินลมฝน น้ำตกหนานระฟ้า  อยู่ในพื้นที่ของอุทยานแห่งชาติเขาหลวง จ.นครศรีธรรมราช

[designbydx]

รู้ดีอยู่แล้วว่า...ป่าใต้จะมีฝนตกชุกทั้งปี ยิ่งไปช่วงฤดูฝนแล้วต้องเตรียมตัวอย่างดีในการป้องกันการเปียกโดยเฉพาะอุปกรณ์กล้อง แต่ก็ยังดีที่ปัจจุบันมีกล้องกันน้ำออกมาวางขายให้เลือกกันมากขึ้น ตัวเล็กลง และเบา
แต่...ความโลภอยากได้ครอบครองภาพที่ดีที่สุด กิเลสก็ยังคงเผาใจ ยอมทรมานร่างกาย แบกหนัก โดยไปลดทอนอุปกรณ์ อาภรณ์ ชิ้นอื่นๆ เพื่อให้ได้นำอุปกรณ์การถ่าย เอาไปได้มากขึ้น เพื่อให้ได้ภาพ ที่มีคุณภาพสูงสุด
โดยไม่ได้คำนึงถึงจุดสมดุลของร่างกายแต่อย่างใด... ฉันทนได้อย่างไร

[designbydx]

การเดินทั้ง 4 วัน รวมแล้วระยะทางประมาณ 4 กิโลกว่าๆ ก็เพียงพอที่จะทำให้ถอดใจ อยากเลิกเดิน ไม่อยากถ่ายรูป ไม่อยาก...อีกหลายอย่าง ซึ่งก็วนเวียนความคิดเป็นวัฏจักรหลายรอบแล้ว... แต่ก็ยังไม่ยอมหยุด

เริ่มต้นเดินที่ น้ำตกอ้ายเขียว ไป น้ำตกหนานระฟ้า ไปเนินลมฝน กลับ

[designbydx]

น้ำตกอ้ายเขียว หรือ น้ำตกในเขียว ต้นน้ำเกิดจากภูเขาไอ้เขียวใน เทือกเขานครศรีธรรมราช น้ำตกอ้ายเขียวสูง 15 ชั้น(หนาน) มีชื่อเรียกต่างกัน เช่น หนานบังใบ หนานช่องไทร หนานสอยดาว เป็นต้น บริเวณโดยรอบมีสภาพเป็นป่าอุดมสมบูรณ์(จริงเหรอ) และสามารถชมทิวทัศน์ของยอดเขาหลวงที่มีความสูง 1,835 เมตร

[designbydx]

การมาครั้งนี้มีข้อผิดพลาด
ฝนยังไม่มา น้ำไม่มี หรือ น้อยมาก ดินแห้ง ใบไม้แห้งเต็มไปหมด ทากน้อยมาก แต่ละตัวผอมโซ ชีวิตชีวาหายไป

[designbydx]

ข้อมูลที่อุทยาน บรรยาย พรรณา ถึงป่า อย่างสวยหรู พบดอกไม้ กล้วยไม้  น้ำตกสวยงาม หากจินตนาการตามคำพูด คงต้องย้อนไปสักหลายสิบปีก่อนหน้านี้ แต่ข้อมูลก็ได้ปรับปรุงให้สอดคล้องกับปัจจุบัน แน่ละ ถ้าพูดความจริง คงไม่มีใครมาเที่ยว

[designbydx]

การเดินไปตามน้ำตกผ่านหินแกรนิต ปัญหาตามมาคือ การลื่น ต้องเลือกใช้รองเท้าที่พื้นนิ่มๆ จะยึดเกาะได้ดี
ส่วนผมก็เลือกเท้าเดินป่าราคาประมาณนึง แต่ไม่ตอบโจทย์ ล้มไปหลายรอบ มีความเสียงให้อุปกรณ์เสียหาย
แนะนำให้ใฃ้รองเท้าวิ่งพื้นจะนิ่มเกาะดี

[designbydx]

ป่าใต้ จะหาลูกหาบแบกของยากมาก ถึงหาได้ก็จะราคาสูงมาก ดังนั้นต้องแบกเอง
แล้วอยากจะเอาไปเยอะไหม...ตอบว่ายังคงเอาไป...ไปถึงก็ไม่ได้ใช้งาน...เหนื่อยไม่มีอารมณ์ถ่าย

[designbydx]

เดินมาแล้ว 1 วันถึงจุดพักคืนแรก เริ่มมีความรู้สึกขึ้นว่าเป็นป่า อีกนึด

[designbydx]

อาหารอันเรียบง่าย เหมาะสมที่สุด
เรามาเดินป่า หรือ มาเที่ยวป่า คนนำทริปกล่าวไว้

[designbydx]

น้ำไม่ขาดแคลน ดื่มได้ ปรุงอาหารได้ ล้างจานได้ อาบน้ำได้

[designbydx]

เดินต่อเป้าหมายต่อไป น้ำตกหนานระฟ้า
ก้าว แล้วก้าวเล่า
ขึ้นๆๆ ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะถึงสักที

[designbydx]

หนาน(ชั้น) ระฟ้า น้ำน้อยจนน่าใจหาย
นึกถึง จ.น่าน เขาหัวโล้น ปล่อยไว้อีกไม่นาน น้ำตกคงไม่มีน้ำ

[designbydx]

พื้นที่กว้าง เหมือนน้ำเคยเต็ม แต่ตอนนี้น้ำหายไปไหน ต้องรอฝนอย่างเดียว

[designbydx]

ขอบระดับน้ำที่เคยสูง สังเกตุได้จากก้อนหินที่ตั้งอยู่

[designbydx]

ยอดตรงกลางภาพ คือ ยอดฝามี

[designbydx]

เดินต่อไปยังยอดเนินลมฝน ตามชื่อเลย
นึกในใจแบกกล้องมาทำไม

[designbydx]

อากาศเย็นมาก บนยอดเป็นเนินเล็กๆ มุมมองได้รอบทิศ แต่เหมือนไม่ได้มอง

[designbydx]

ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็มาถึงแล้ว รอลุ้นว่าพรุ่งนี้ฟ้าจะเปิดให้เราได้ถ่ายรูปหรือปล่าว
และแล้วสภาพอากาศก็เป็นใจ แต่อุปสรรคก็ร้ายกาจไม่เบา
ด้านบนสุดของรูป คือ อ่าวไทย

[designbydx]

ลมแรงมาก ขาตั้งกล้องอย่าได้คาดหวัง ยืนยังจะไม่อยู่
ลมมาเป็นลูกๆ ความแรงหนักเบาไม่เท่ากัน ทำได้อย่างเดียว ยกแล้วกด
ยอดสูงสุดที่เห็นคือ ยอดฝามี คงไม่ได้อยากขึ้นไปแล้วเพราะว่าถ้าได้ถ่ายรูป ก็คงอารมณ์เช่นเดียวกันกับเนินลมฝน