แผ่นดินไทยในอดีต Thailand's Past

[designbydx]

3.5 พระไวโรจนะพุทธเจ้า

ศิลปะศรีวิชัย พุทธศตวรรษที่ 14-15(1,100-1,200 ปีมาแล้ว)
สำริดสูงพร้อมฐาน 32 ซม.
พบที่อำเภอโกสุมพิสัย จ.มหาสารคาม

พระไวโรจนะพุทธเจ้าประทับนั่งบนฐานบัวโดยมีสัตว์คล้ายสิงห์รองรับอยู่ พระหัตถ์อยู่ในท่าหมุนธรรมจักรสองข้างของพระพุทธองค์มีรูปสตรียืนถือดอกบัว ซึ่งเป็ฯนางคู่บารมีของพระองค์

คำว่า “ไวโรจนะ” เป็นภาษาสันสกฤตแปลว่า ผู้ให้แสงสว่างทรงเป็นพระพุทธเจ้าหนึ่งในห้าพระองค์ของพุทธศาสนาฝ่ายมหายานแบบวัชรยานตันตระ ซึ่งใความนิยมสร้างรูปพระพุทธเจ้าประจำทิศทั้งสี่ โดยเชื่อว่า พระพุทธเจ้าไวโรจนะประจำอยู่ทิศทั้งสี่ โดยเชื่อว่า พระพุทธเจ้าไวโรจนะประจำอยู่ทิศเบื้องบนและสถิตอยู่กลางสถูป มีสัญลักษณ์ประจำพระองค์ คือ ธรรมจักรสีขาว ด้วยเหตุนี้พระหัตถ์ของพระพุทธเจ้าไวโรจนะจึงอยู่ในท่าหมุนธรรมจักร ตัวอย่างที่ชัดเจนที่สุดของคติการสร้างพระพุทธเจ้าไวโรจนะ คือ พระพุทธเจ้าไวโรจนะที่ศาสนสถานโบโรบูดูร์ ประเทศอินโดนีเซีย สร้างขึ้นเมื่อราวพุทธศตวรรษที่ 14(1,200 ปีมาแล้ว) เป็นพระไวโรจนะพุทธเจ้า ที่ปรดิษฐานในสถูป บนลานชั้นบนของศาสนสถานดังกล่าว

กาค้นพบรูปพระไวโรจนะพุทธเจ้าในกลุ่ม ประเทศเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ สะท้อนถึงการยอมรับนับถือพระพุทธศาสนาฝ่ายมหายานแบบวัชรยานตันตระจากอินเดียในอดีต

[designbydx]

3.6 พระพุทธรูปปางมารวิชัยนาคปรก

ศิลปะศรีวิชัย พุทธศักราช 1726 หรือพุทธศักราช 1822-1834
สำริดสูงพร้อมฐาน 160 ซม.
หน้าตักกว้าง 25 ซม.
พบที่วัดเวียง อ.ไชยา จ.สุราษฏร์ธานี

พระพุทธรูปองค์นี้ มีพระพักต์ค่อนข้างเหลี่ยม พระโอษฐ์หนา พระหัตถ์แสดงปางมารวิชัยหล่อแยกเป็นสามส่วน ได้แก่ ส่วนองค์พระพุทธรูปพังพานนาค และขนดนาค พระพุทธรูปนาคปรกที่พระหัตถ์แสดงปางมารวิชัยพบได้น้อยมาก ซึ่งโดยทั่วไป พระพุทธรูปนาคปรกมักมีพระหัตถ์แสดงปางสมาธิเสมอ ที่สำคัญคือ ฐานของพระพุทธรูปองค์นี้มีจารึกเป็นภาษาเขมรโบราณ กล่าวถึงการหล่อพระพุทธรูปในหมาศักราช 1108 เถาะนักษัตร 1726 เพื่อให้ประชาชนผู้ศรัทธาได้กราบไว้บูชา ศาสตราจารย์ฌอร์ฌ เซแด็ส วิเคราะห์ตรงกับพุทธศักราช 1726 แต่ศาสตราจารย์เจจี เอด กาสปารี วิเคราะห์ว่า ต้องอยู่ในรอบระหว่างปีพุทธศักราช 1822-1834

[designbydx]

3.7 พระนางจุนทา

ศิลปะศรีวิชัย พุทธศตวรรษที่ 14(1,200 ปีมาแล้ว)
สำริดสูงพร้อมฐาน 17.7 ซม.
พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวพระราชทาน แก่พิพิธภัณฑ์สถานสำหรับพระนคร เมื่อพุทธศักราช 2469

พระจางจุนทาประทับขัดสมาธิเพชร บนฐานบัว เบื้องหลังมีประภามณฑลทรงโค้ง พระนางจุนทางองค์นี้มี 6 กร พระหัตถ์คู่หน้าประสานกันที่พระเพลา คล้ายกับการแสดงปางสมาธิ พระหัตถ์ขวาล่างแสดงปางประทานพร โดยมีมณีอยู่กลางฝ่าพระหัตถ์ พระหัตถ์ขวาบนและพระหัตถ์ซ้ายบนทรงถือสิ่งของแต่เห็นไม่ชัดเจน ส่วนพระหัตถ์ซ้ายล่างชำรุดหักหายไป พระพักต์ค่อนข้างกลม พระขนงโก่ง พระเนตรเหลือบต่ำ พระนาสิกค่อนข้างแบน พระโอษฐ์หนา ทรงสวมเครื่องศิราภรณืเป็นชฎามกุฎ ซึ่งมี่รูปสถูปจำลองอยู่ด้านหน้าทรงสวมเครื่องประดับ ได้แก่ กณฑล(ต่างหู) พาหุรัด(กำไลต้นแขน) และทองพระกร(กำไลข้อมือ) สำหรับปติมานวิทยาของพระนางจุนทาองค์นี้ ซึ่งพระหัตถ์ประสานกันที่พระเพลาแต่ไม่มีบาตรปรากฏนั้น นับว่ามีลักษณะใกล้เคียงกับพระนางจุนทาที่ถ้ำเอลโลล่า และศิลปะชวาภาคกลาง

[designbydx]

4. ลพบุรี (หรือเขมรโบราณในประเทศไทย)
พุทธศตวรรษที่ 12-18(800-1,400 ปีมาแล้ว)

ลพบุรีมาจากชื่อเมืองหรือรัฐ ลวปุระ ซึ่งปรากฏครั้งแรกในพุทธศตวรรษที่ 12 ใช้เรียกชื่อศิลปะ วัฒณธรรมสมัยหรือช่วงเวลาที่วัฒรธรรมเขมรในราชอาณาจักรกัมพูชาโบราณแพร่หลายเช้ามาในบ้านเมืองและชุมชนที่กระจายอยู่บนแผ่นดินไทยในภาคกลาง ภาคตะวันออก และภาคตะวันออกเฉีบงเหนือในราวพุทธศตวรรษที่ 12-18 หรือประมาณ 800-1,400 ปีมาแล้ว อิทธิพลของวัฒนธรรมเขมรก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงหลายอย่างในสังคมและวัฒนธรรมในบ้านเมืองเหล่านั้น อาทิเช่น ความศรัทธาในศาสนาฮินดูที่นับถือพระศิวะ(พระอิศวร) หรือพระวิษณุ(พระนารายณ์) เป็นเทพสูงสุด ศาสนาพุทธฝ่ายมหายานที่นับถือพระโพธิสัตว์คติความเชื่อว่ากษัตริย์เมือนสมมติเทพการสร้างปราสาทหิน ประดิษฐานรูปเครารพศักดิ์สิทธิ์ประจำเมือง การใช้ภาษาและอักษรเขมรโบราณจารึกเรื่องราวเหตุการณ์ การสร้างอ่างเก็บน้ำที่เรียกว่า บาราย เป็นต้น อนึ่ง แม้วว่าศิลปกรรมโดยเฉพาะปรติมากรรมจะมีความคล้างคลึงกันทั้งที่พบในประเทศไทย และประเทศกัมพูชา แต่ต่างก็มีลักษณะเฉพาะถิิ่นของตนเองไว้ วัฒนธรรมลพบุรีหรือเขมรโบราณในประเทศไทยถือเป็นอีกรากฐานหนึ่งที่นำไปสู่การพัฒนาเป็นสยามประเทศหรือชาติไทยในเวลาต่อมา

4.1 ทับหลังภาพวิษณุอนันตสายิน(นารายณ์บรรทมศินธุ์)

ศิลปะลพบุรี(ศิลปะเขมรโบราณในประเทศไทย)
แบบถาลาบริวัติ พุทธศตวรรษที่ 17(800 ปีมาแล้ว)
หินทราย
พบที่ปราสาทกู่สวนแตง จ.บุรีรัมย์

ทับหลังช้ินนี้สลักภาพพระนารายณ์บรรทมสินธุ์ หรือพระวัษณุอนันตสายินปัทมนาภะ ตอนที่พระนารายณ์กำลังบรรทมอยู่เหนือรพะยาอนันตนาคราชที่ทอดตัวอยู่เหนือตัวมังกรอีกต่อหนึ่ง โดยอยุ่ท่ามกลางเกษียรสมุทร หรือทะเลน้ำนม ภาพพระนารายณ์บรรทมสินธุ์เป็นเหตุการณ์ตอนที่พระพรหมกำลังจะสร้างโลกมนุษย์ และสพรรพสิ่งต่างๆ

[designbydx]

4.2 ทับหลังภาพหงส์และลายซุ้มพันธุ์พฤกษา

พุทธศตวรรษที่ 13(1,300 ปีมาแล้ว)
หินทราย
พบที่ อ.วัฒนานคร จ.สระแก้ว

ทับหลังเป็นชิ้นส่วนประกอบของอาคารที่เรียกว่าปราสาท พบในศิลปะเขมรโบราณในประเทศกัมพูชา และศิลปะเขมรโบราณที่พบในประเทศ ลักษณะเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ใช้วางอยู่เหนือกรอบประตู ทำหน้าที่รับ และถ่ายน้ำหนักส่วนบนของอาคารทับหลังชิ้นนี้ มีลวดลายที่เป็นลักษณะพิเศษหลายประการซึ่งไม่ปรากฏอยู่บนทับหลังสมัยเดียวกัน ในประเทศกัมพูชามาก่อน

[designbydx]

4.3 พระโพธิสัตว์เมตไตรย

ศิลปะลพบุรี(ศิลปะเขมรโบราณในประเทศไทย)
พุทธศตวรรษที่ 13-14(1,200-1,300 ปีมาแล้ว)
สำริดสูง 66 ซม.
พบที่บ้านฝ้าย อ.ลำปลายมาศ จ.บุรีรัมย์

พระโพธิสัตว์เมตไตรยเป็นพระโพธิสัตว์องค์สำคัญในพระพุทธศาสนานิกายมหายาน แสดงอิริยาบถยืนเดียงตน(ตริภังค์) มีสองกร เกล้าพระเกศาแบบที่เรียกว่าชฏามงกฎ ที่ประดับด้วยรูปสถูปทางด้านหน้า อันเป็นสัญลักษณ์ของพระโพธิสัตว์องค์นี้ ทรงนุ่งผ้าสั้นสายรัดขมวดเป็นปม จากรูปแบบดังกล่าวกำหนดอายุได้ราวครึ่งหลังของพุทธศตวรรษที่ 13 ถึงกลางพุทธศตวรรษที่ 14 หรือเมื่อกว่า 1,200 ปีมาแล้ว จัดอยู่ในกลุ่มประติมากรรมสำริด "ประโคนชัย" เป็นหลักฐานสำคัญแสดงถึงการยอมรับนับถือพุทธศาสนามหายานของผู้คนในภาคตะวัออกเฉลียงเหนือของไทย ณ ช่วงเวลานั้น

[designbydx]

4.4 เทวรูปแปดกร

ศิลปะลพบุรี(ศิลปะเขมรโบราณในประเทศไทย)
พุทธศตวรรษที่ 17(900 ปีมาแล้ว)
สำริดสูง 22.7 ซม.
ซื้อมาจากหม่อมเข้าปิยะภักดีนาถ สุประดิษฐ์ เมื่อวันที่ 13 ธันวาคม พ.ส. 2479

เทวรูป 8 กรยืนย่อเข่า พระพักต์สี่เหลี่ยมพระขนงต่อกันเป็นเส้นตรง มีเส้นกรอบไรพระศกหนา เบิกพระเนตร พระโอษฐ์หนา ประดับเครื่องทรงที่ประกอบด้วย กระบังหน้า กุณฑล กรองศอ และพาหุรัด มี 8 กรถือสิ่งของแตกต่างกันไป เป็นต้นว่า ในพระหัตถ์ขวาล่างสุดปรากฏวัตถุทรงกลมขนาดเล็ก สันนิษฐานว่าเป็นก้อนดินเครื่องทรงตกแต่งด้วยแก้วสีขาว นุ่งผ้าจีบเป็นริ้ว ชักชายผ้าเยื้องออกทางด้านขวา ด้านหลังทำเป็นชายผ้ารูปทรงหางปลาจากลักษณะพระพักตร์และการแต่งพระวรกายดังที่กล่าวมานี้ อาจกำหนดอายุในช่างครึ่งหลังของพุทธศตวรรษที่ 17 ร่วมศิลปะขอมแบบนครวัด

[designbydx]

4.5 พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรเปล่งรัศมี

ศิลปะลพบุรี(ศิลปะเขมรโบราณในประเทศไทย)
พุทธศตวรรษที่ 18(800 ปีมาแล้ว)
หินทราบ สูง 161 ซม.
พบที่ปราสาทเมืองสิงห์ อ.ไทรโยค จ.กาญจนบุรี

ในประเทศไทยมีการค้นพบประติมากรรม พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรเปล่งรัศมี เพียง 5 องค์ การค้นพบในประเทศไทยเป็นหลักฐานสำคัญที่แสดงถึงการแผ่ขยายอิทธิพลของพุทธศาสนานิการมหายาน จากอาณาจักรกัมพูชาโบราณเข้ามาสู่ดินแดนประเทศไทยได้เป็นอย่างดี

[designbydx]

4.6 เครื่องใช้ในพิธีกรรมแสดงรูปพระวัชรสัตว์

ศิลปะลพบุรี(ศิลปะเขมรโบราณในประเทศไทย)
พุทธศตวรรษที่ 18(800 ปีมาแล้ว)
สำริด

ช้ิ้นส่วนเครื่องใช้ในพิธีกรรมทางพุทธศาสนานิกายมหายาน แสดงรูปพระวัชรสัตว์มีสองกร พระหัตถ์ขวาถือวัชระ(สายฟ้า) พระหัตถ์ซ้่ายถือฆัณฎา(กระดิ่ง) เหนือพระเศียรมีพระพุทธรูปนาคปรกปางสมาธิ สัญนิษฐานว่าใช้สำหรับประดับเสลี่ยงคานหาม

[designbydx]

4.7 พระอดีตพระพุทธเจ้า

ศิลปะลพบุรี(ศิลปะเขมรโบราณในประเทศไทย)
พุทธศตวรรษที่ 18-19(700-800 ปีมาแล้ว)
สำริด
สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าบริพัตรสุขุมพันธุ์ กรมพระนครสวรรค์วรพินิต ประทานแก่พิพิธภัณฑสถาน เมื่อ พ.ศ. 2475

พระอดีตพุทธเจ้าเป็นคติการสร้างรูปเคารพในพุทธศาสนาฝ่ายมหายาน ซึ่งในยุคปัจจุบันหรือที่เรียกว่า ภัทรกัลป ได้มีพระพุทธเจ้าเกิดขึ้นมาแล้วจำนวน 4 พระองค์ ได้แป่ กกุสันธ โกนาคม กัสสป และโคตะมะ(พระพุทธเจ้าศรีศากยมุนี องค์ปัจจุบัน)

[designbydx]

4.8 พระตรีกาย

ศิลปะลพบุรี(ศิลปะเขมรโบราณในประเทศไทย)
พุทธศตวรรษที่ 18(800 ปีมาแล้ว)
สำริด

พระพุทธรูปสามองค์แต่ละองค์ประทับขัดสมาธิราบ ปางมารวิชัยบนฐานปัทม์ติดกันโดยเแฑาะองค์กลาง ทรงเทริด กรองศอ และพาหุรัด อาจหมายถึง พระอาทิพุทธซึ่งมีสถานะเป็นกายสาม ตามคติความเชื่อ ของพุทธศาสนาฝ่ายมหายาน นิกายวัชรยาน อันเป็นที่เคารพนับถือในสมัยนั้น

[designbydx]

4.9 เหวัชระ

ศิลปะลพบุรี(ศิลปะเขมรโบราณในประเทศไทย)
พุทธศตวรรษที่ 17-18(800-900 ปีมาแล้ว)
สำริด
สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ทรงได้มาจากเมืองพระตะบอง

เหวัชระ เป็นหนึ่งในเทพผู้พิทักษ์ หรือยิดัมในพุทธศาสนามหายาน แบบวัชรยาน หรือตันตระ นิยมนับถือกันในกลุ่มประเทศเนปาล ทิเบต และอินเดียทางตอนเหนือ รูปเคารพเหวัชระในศิลปะเขมรโบราณ มีแปดพักต์ สิบหกกร นิยมบูชากันมากในช่วงพุทธศตวรรษที่ 18 หรือประมาณ 800 ปีมาแล้ว

[designbydx]

4.10 ครุฑยุดนาค เครื่องประดับราชรถ

ศิลปะลพบุรี(ศิลปะเขมรโบราณในประเทศไทย)
พุทธศตวรรษที่ 17-18(800-900 ปีมาแล้ว)
สำริด

ตามคติความเชื่อของศาสนาฮินดู ครุฑเป็นพาหนะของพระวิษณุ หรือพระนารายณ์เป็นตัวแทนของพระเจ้าแผ่นดินหรือสถาบันพระมหากษัตริย์ ประติมากรรมสำริดรูปครุฑยุดนาคชิ้นนี้คงทำขึ้นเพื่อใช้ประดับราชรถของกษัตริย์หรือเจ้านายชั้นสูง

[designbydx]

4.11 พระวิษณุ

ศิลปะลพบุรี(ศิลปะเขมรโบราณในประเทศไทย)
พุทธศตวรรษที่ 17-18(800-900 ปีมาแล้ว)
สำริด

พระวิษณุ หรือพระนารายองค์นี้มีสีกร ทรงถือจักร สังข์ คฑาและก้อนดินเป็นเทวรูปที่มีลักษณะพิเศษ คือลักษณะมวยพระเกศาทรงสูงเรียบ การนุ่งผ้ายาวกรอมเท้าคล้ายเทวสตรี น่าจะเป็นรูปเคารพศิลปะลพบุรี หรือศิลปะเขมรโบราณฝีมือช่างพื้นถิ่น

[designbydx]

4.12 พระพุทธรูปปางมารวิชัยภายในซุ้มเรือนแก้ว

ศิลปะลพบุรี(ศิลปะเขมรโบราณในประเทศไทย)
พุทธศตวรรษที่ 18-19(700-800 ปีมาแล้ว)
สำริด และไม้
ซื้อมาจากหม่อมเจ้าปิยะภักดีนาถ สุประดิษฐ์ พ.ศ.2479

พระพุทธรูปประทับนั่งขัดสมาธิราบ ปางมารวิชัย อยู่ภายในซุมเรือนแก้ว พระพักตร์ค่อยข้างเหลี่ยม พระเนตรเหลือบลงต่ำ พระโอษฐ์หนา แย้มพระสรวลเล็กน้อย เม็ดพระศกเรียงต่อกันเป็นแถวตามแนวนอน พระรัศมีเป็นทรงกรวยขนาดใหย๋ ทรงครองจีวรห่มคลุม ส่วนฐานรองรับด้วยสิงห์แบก ลักษณะพระพักตร์แสดงให้เห็นถึงรูปแบบศิลปะขอมแบบบายน ส่วนที่เป็นซุ้มเรือนแก้วด้านหลังอค์พระพุทธรูปทำด้วยไม้แกะสลักลวดลายอย่างวิจิตรบรรจงเป็ฯของที่ทำขึ้นในภายหลังมิใช่สร้างคราวเดียวกับส่วนองค์พระพุทธรูป

[designbydx]

4.13 ไหรูปช้าง เคลือบสีน้ำตาล

ศิลปะลพบุรี(ศิลปะเขมรโบราณในประเทศไทย)
พุทธศตวรรษที่ 17-18(800-900 ปีมาแล้ว)
ดินเผาเคลือบ
รบมาจากวัดสุทธจินดา พ.ศ.2472

ไหดินเผาเนื้อแกร่งเคลือบสีน้ำตากเข้ม ประดับตกแต่งช่วงบนภาชนะเป็นรูปช้าง ซึ่งเป็นความโดดเด่นของภาชนะชิ้นนี้ สีน้ำตาลที่ใช้เคลือบมีส่วนผสมของเหล็กออกไซด์จัดเป็นรูปแบบเฉพาะของวัฒนธรรมเขมรโบราณที่พบในประเทศไทย โดยมีแหล่งผลิตสำคัญอยู่ที่ อำเภอบ้านกรวด จังหวัดบุรีรัมย์ สันนิษฐานว่าทำขึ้นเพื่อใช้ในพิธีกรรมเกี่ยวกับความเชื่อของคนท้องถิ่นในสมัยนั้น

[designbydx]

4.14 กระปุกรูปกรต่าย เคลือบสี้น้ำตาล

ศิลปะลพบุรี(ศิลปะเขมรโบราณในประเทศไทย)
พุทธศตวรรษที่ 17-18(800-900 ปีมาแล้ว)
ดินเผาเคลือบ
สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ประทานให้แก่พิพิธภัณฑสถาน พ.ศ.2474

กระปุกดินเผาเนื้อแกร่งเคลือบสีน้ำตาลเข้ม ปั้นเป็นรูปทรงของกระต่าย เป็นรูปแบบเฉพาะของวัฒนธรรมเขมรโบราณในประเทศไทย ผลิตจากเตาในจังหวัดบุรีรัมย์ สันนิษฐานว่าทำขึ้นเพื่อใช้เป็นเต้าปูน ส่วนฝาและหูภาชนะทำด้วยโลหะเป็นของใหม่ที่ทำในปัจจุบัน

[designbydx]

5 ล้านนา

พุทธศตวรรษที่ 17-24(200-700 ปีมาแล้ว)

ล้านนา หมายถึงดินแดนที่มีผืนนาจำนวนมาก เป็นชื่อเรียกอาณาจักร วัฒนธรรม และศิลปะซึ่งเดิมเรียกว่า ศิลปะเชียงแสน ของกลุ่มคนไทยในดินแดนภาคเหนือตอนบน รวมพุทธศตวรรษที่ 19-24 ครอบคลุมพื้นที่ 8 จังหวัดในปจจุบันได้แก่ เชียงใหม่ ลำปาง ลำพูน แพร่ น่าน พะเยา เชียงราย และแม่ฮ่องสอน ล้านนาเป็นนครรัฐอิสระปกครองดวยระบบกษัตริย์มาก่อนเป็นเมืองขึ้นของพม่า และรวมเข้ากับราชอาณาจักรสยามในเวลาต่อมา มีนครเชียงใหม่บนลุ่มแม่น้ำปิง เป็นราชธานี ชาวล้านนานับถือศาสนาพุทธแบบเถรวาทเป็นหลัก และมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับอาณาจักรหรือแว่นแค้วนข้างเคยง การสร้างสรรค์พุทธศิลป์ล้านนา จึงได้รับแรงบันดาลใจจากศิลปะหริภุญไชยแห่งเมืองลำพูนที่เจริญมาก่อน ศิลปะอินเดียแบบปาละผ่านทางศิลปะพุกามของพม่า ศิลปะลังกาผ่านทางศิลปะสุโขทัย และศิลปะล้านช้างจากหลวงพระบาง โดยนำมาผสมผสานและปรับให้เข้ากับรสนิยมจนเป็นรูปแบบเฉพาะของตอนเองโดยเฉพาะพระพุทธรูป ทั้งนี้ถือกันว่าพระพุทธรูปล้านนาหรือที่รู้จักในชื่อพระพุทธรูปเชียงแสน เป็นศิลปะที่งามที่สุดแบบหนึ่งของไทย นอกจากนี้ ศิลปะของอาณาจักรไทยร่วมสมัยทั้งสาม คือ ล้านนา สุโขทัย และอยุธยา ยังให้และรับอิทธิพลซึ่งกันและกันด้วย

5.1 พระพุทธรูปกางมารวิชัย
ศิลปะล้านนา พุทธศตวรรษที่ 20(600ปีมาแล้ว)
สำริด
พระบาทสมเด็จพระปกเล้าเจ้าอยุ่หัว พระราชทานเมื่อ พ.ศ.2469

พุทธลักษณะสำคัญของพระพุทธรูปองค์นี้ คือ พระรัศมีเป็นต่อมกลมขมวดพระเกศาใหญ่ และพระพักตร์กลม พระวรกายอวบอ้วน แสดงกล้ามเนื้อ พระอุทรชัดเจน ครองจีวรห่มเฉียง มีชายวีวรสั้นพาดเหนือพระถัน ปลายจีวรเป็ฯลายเขี้ยวตะขาย ประทับขัดสมาธิเพชรเห็นฝ่าพระบาทสทั้งสองข้างบนฐานบัวคว่ำบัวหงาย

[designbydx]

5.2 ผอบบรรจุพระธาตุ

ศิลปะล้านนา พุทธศตวรรษที่ 21(500ปีมาแล้ว)
หินและทอง
พบที่อำเภอฮอด จ.เชียงใหม่

ผอบบรรจุพระธาตุหลายรูปแบบ เช่น ผอบทรงเจดีย์ ผอบรูปสัตว์ และผอบธรรมดา ส่วนใหญ่ทำจากหินสีขาวใส(แร่ควอทซ์) และหินสีเทา เคลื่อนย้ายมาจากโบราณสถานก่อสร้างเขื่อนภูมิพล ระหว่าง พ.ศ.2502-2504

[designbydx]

หินขาวใส