Hiking Thai
Hiking Thai => เที่ยวเมืองไทย..ยังไม่ไปก็รู้ => Topic started by: designbydx on มีนาคม 13, 2019, 06:48:57 am
-
เรื่องราวเมื่ออดีตย้อนไปมากกว่า 70 ปี ถูกย่อให้เราพอที่จะได้เข้าใจภายในห้วงเวลา 48 ชั่วโมง อะไรหลายๆ อย่างที่สงสัยมา และปะติดปะต่อ จนได้ครบเรื่องขาดๆ แหว่งๆ แต่ก็พอเข้าใจได้ หลากหลายความคิด ทำให้เรื่องบางเรื่องยังเป็นปริศนาต่อไป
บางเรื่องก็ไม่ต้องรู้ก็ได้
บางเรื่องก็ไม่ต้องพูดก็ได้
หลายเรื่องก็ควรเก็บมาทบทวน....ตั้งอยู่ และดับไป
เหมืองสมศักด์(บ้านป้าเกล็น) จ.กาญจนบุรี
Fuji XE3+18-1355 mm ตลอดงาน
-
คำถามที่เกิดขึ้นในใจ ก็มีหลายคำถามอยู่ ประกอบกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นตอนนี้ วันข้างหน้าก็จะกลายเป็นเรื่องเล่าแทน(จะปิดให้บริการปี 62) จึงต้องขอไปดูกับตาตัวเองสักครั้ง เจอตัวเป็นๆ หน่อย
-
ทันที่ที่ติดต่อไป ก็ได้การแจ้งโปรแกรมต่างๆ ให้เราทราบ รวมทั้งวิธีการจ่ายเงิน อาหาร ที่พักให้เรียบร้อยอย่างละเอียด จึงได้รวบรวมเพื่อนๆ ให้เต็มรถตู้แล้วไปกันเล๊ยยยย
Facebook : https://www.facebook.com/somsakminingpilok/
Line ID: @somsakmining
เข้าไปอัพเดทกันได้ เพราะอาจมีการเปลี่ยนแปลงไปนะครับ
-
การเข้าไปจะต้อง โฟวิลเท่านั้น ทางก็ลำบากอยู่ แต่ว่านั่งรถประมาณ 40 นาทีก็ถึง(จากทางหลัก) เข้าไปป่าลึก ลึก และก็ลึกเข้าไป การเคลื่อนไหวคงมีแต่รถเรา สิ่งรอบข้าง เหมือนจะไม่มีการเคลื่อนไหวอะไรเลย นิ่งๆ มีเพียงอากาศร้อน กับฝุ่นที่เข้ามาทำลายความนิ่งในบางครั้ง
-
ภายในอาคารหลังใหญ่ ด้านหน้าถูกปกคลุมไปด้วยป้ายต่างๆนาๆ และก็เสื้อผ้าที่มีการเขียนอักษรไว้ สร้างเอกลักษณ์ให้กับชิ้นงาน ภายในถูกตกแต่งด้วยภาพถ่ายต่างๆ ของเจ้าของบ้านเอง และผู้มาเยือน
ทุกอย่างเงียบ เย็น ไม่เจอใครเลย....
-
สักพักใหญ่ ได้ยินเสียงพูดไทยสำเนียงฝรั่ง ค่อยๆ ดังมาใกล้ๆ ป้าเกล็นออกมาต้อนรับ ก็ได้ทักทายคุยกันไป ดูแล้วป้าน่าจะผ่านประสบการณ์ชีวิตมามากมาย ดูแล้วคงเหนื่อย แต่กลับผิดคาดป้าแกบอกว่าชอบกับการได้เจอคนโน้นนี่ สนุกดี ทำให้นอนหลับสบาย
-
พวกเราไปกัน 10 คน ได้พักบ้านริมน้ำ อ่านในประวัติบอกว่าเป็นบ้านที่ใช้รับรองแขกผู้ใหญ่ สมัยก่อน แต่ว่าสภาพก็ไปตามกาลเวลา แต่ก็อาศัยอยู่ได้ ห้องน้ำในตัว
- ไฟปั่น
- น้ำเย็น แต่มีน้ำอุ่นให้อาบ
- ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ ไม่มีอินเตอร์เนต
การเปลี่ยนพฤติกรรมการใช้ชีวิตอย่างเฉียบพลัน ทำให้รู้สึกอึดอัด หลายคนคงปรับตัวไม่ทัน
-
ทุกอย่างตอนนี้ สโลว์ไลฟ เหมือนเวลากำลังจะหยุด หรือว่าเดินช้ามากๆ มีเพียงเสียงแมลง เสียงลมเบาๆ ช่วยให้ดูแล้วไม่วังเวง และเงียบเหงาเกินไป
-
ร่องรอยของแสงสว่าง ที่ไม่ได้ผ่านการใช้ไฟฟ้า แสดงให้เห็นอยู่บนเสาไม้ไผ่
-
ตกเย็น เครื่องปั่นไฟฟ้าเริ่มทำงาน แสงไฟแทรกตัวมาในความมืดพอที่ให้มองเห็นอาหารตรงหน้า ในป่าลึก มีบาบีคิวกระดูกหมู ไก่ กระเพรา และไข่เจียว
ท้องก็เริ่มสั่งว่าถึงเวลาต้องกินแล้ว ทำให้พวกเราลืมความเงียบไปชั่วขณะ แต่ก็เพียงชั่วคราว ทันทีที่อาหารเข้าปาก ทุกอย่างก็เงียบสนิทเช่นเดิม
-
แสงสว่างจากไฟฟ้าถึงคราวต้องจากลา แต่ก็ยังมีตัวแทนทำหน้าที่ของมันอีกระยะนึง สักพักก็ดับลง นอกจากจะเงียบ และมืดสนิทอีกต่างหาก เหมือนเอาสีดำเบอร์ 0 มาทาสิ่งรอบๆ ตัวเราจนหมด
เรื่องราวคุยกันระหว่างหลังมื้อเย็น ก็จบลงไปด้วย
-
แสงสีดำหายไป แสงสีขาวผ่านเข้ามาอย่างช้าๆ มาแทนที่จนมองเห็นสีต่างๆ รอบตัวเราเช่นเคย เหมือนแค่เปลี่ยนสีให้เราเห็นแค่นั้นเอง ลองคิดดูชีวิต ก็คงมีแค่นี้ มีเกิด มีดับ
-
ธรรมชาติ ก็ได้ปรับเปลี่ยนสิ่งปลูกสร้างเพื่อให้กลืนเป็นเนื้อเดียวกัน ปกคลุมไปด้วยใยแมงมุม ความผุกร่อน สี อะไรต่างๆ มากมาย ทำไมต้องปรับให้เข้ากับธรรมชาติด้วย รวมทั้งตัวเราด้วยไหมนะ
-
โลกนี้เป็นของธรรมชาติ เราไม่ใช่เจ้าโลก เมื่ออยู่อาศัยอยู่บ้านเขา ต้องปฏิบัติตามกฏที่ตั้งไว้ ธรรมชาติ จึงต้องปรับทุกอย่างให้อยู่ได้ไม่ขัดต่อวิถีของตนเอง แค่นั้น
-
แสงสีขาวยังหลอกล่อให้เราเชื่อว่า โลกนี้ยังคงสวยงาม และยังอยากให้เราอยู่กับมันนานๆ ยังมีแสงสีขาวสวยๆ รอให้เห็นอีกมากมาย
-
และเราก็คงต้องเดินตามหาแสงสีขาวต่อไป ซึ่งมีแสงสีดำสลับคั่นเวลา เพื่อจะบอกว่าไม่ให้เราหักโหมเกินไป ต้องมีการพักบ้าง
-
ทุกอย่างต้องอยุ่ในกฏของธรรมชาติ เพราะเราไม่ใช่เจ้าของบ้านเราไม่มีสิทธิกำหนดอะไร
ถ้าเราเข้าใจกฏ ทำตาม เข้าใจ มันก็ทำให้เราอาศัยอยู่บ้านเขาอย่างสบายกาย และใจ
-
คงเหลือแต่คำบอกเล่าต่อไป
-
เรื่องราวที่เกิดขึ้นย้อนไปกว่า 70 ปี ก็จะกลายเป็นเรื่องเล่าในตำนานไป ไม่ไช่แค่เรื่องนี้ เรื่องของพวกเราก็เช่นเดียวกัน ทุกอย่างมีอะไรจีรังยั่งยืน...ตั้งอยู่ และดับไป
เขาบอกกันมาตั้งนานแล้ว แต่เราก็ไม่เชื่อ...จนกว่าจะเจอด้วยตัวเอง
ภาพที่แทนเรื่องราวทั้งหมดได้ ผมว่าภาพนี้ล่ะ
ขอบคุณครับที่ติดตาม